عملکرد منیسک های زانو (بخش دوم)
همانطور که در بخش اول گفته شد منیسک های زانو بافت هایی از جنس ساختمان غضروف رشته ای (فیبروکارتیلاژ) هستند که به بافت غضروف شبیه ، اما به مراتب محکم تر از آن و با خاصیت ارتجاعی زیاد مثل لاستیک هستند.آنها مانند بالشتکی در بین دو استخوان اصلی تشکیل دهنده مفصل زانو، یعنی بین استخوان ران (فمور) و ساق (تیبیا) قرار گرفته اند.منیسک های زانو در مقطع، مثلثی شکل بوده و در حاشیه‌ها ضخیم‌تر هستند.بخش محیطی منیسک‌ها حاوی عروق خونی بوده که از طریق کپسول مفصلی و سینوویوم صورت می‌گیرد. این نواحی به هنگام آسیب قدرت ترمیم دارند.
وظیفه اصلی منیسک ها جذب شوک های ضربه ای است که به زانو وارد می شود.
در موقع دویدن هر بار که کف پای ما به زمین می رسد، استخوان تیبیا (ساق) و فمور (ران) در محل مفصل زانو به شدت به یکدیگر کوبیده می شوند و مینیسک با قرار گرفتن بین این دو استخوان شدت این ضربه را کاهش می دهد.یک توپ را تصور کنید که روی یک سطح صاف قرار گرفته است، این توپ انتهای استخوان فمور است و آن سطح صاف سر استخوان تیبیا. منیسک‌ها در واقع به دور انتهای گرد استخوان فمور می‌پیچند، و فضای میان آن و کف استخوان تیبیارا پُر می‌کنند.
برای ادامه مطالعه مطلب عملکرد منیسک های زانو (بخش دوم) کلیک کنید.
درباره این سایت